Inmiddels kunnen we op zondag niet alleen in de kerken, maar ook in de verschillende supermarkten van IJsselmonde terecht. Leve de vrijheid, zo zullen de bevorderaars van deze zondagsopenstelling hebben gedacht. Als we na een overvolle werkweek op zaterdag geen zin hebben om de boodschappen te doen, dan kan dat voortaan ook op zondag. Wég met de christelijke betutteling! Dat wat je als voorrecht en verworvenheid van onze cultuur zou kunnen beleven - een collectieve rustdag - is geworden tot iets waar velen graag van af willen en wat daadwerkelijk ook snel verdwijnt. Intussen maakt de 24-uurseconomie, altijd maar doorgaan, altijd alles beschikbaar hebben - mensen volgens mij juist moe en uitgeput.
We moeten al zoveel. En straks moeten we nog meer. Maar: je kan toch zelf kiezen of je eraan mee doet of niet? Dat is natuurlijk niet waar. Je dochter bijvoorbeeld, die cassière is, hoeft er straks echt niet mee aan te komen dat ze op zondag vrij wil zijn, terwijl de anderen toch ook moeten werken. Moeten de anderen soms ervoor opdraaien dat zij op zondag vrij wil zijn? Ofwel: wij moeten, dan móet jij ook... Hoezo, vrijheid? En vanzelf neemt in veel gezinnen de druk toe om op zondag een boodschap te doen. Wat kan wordt al snel wat mag en wat mag wordt al snel wat moet...
Toch ga ik hier geen klaagzang houden. Gelukkig ben ik niet verplicht om op zondag mijn boodschappen te doen. Gelukkig genieten wij in ons land de vrijheid om van de zondag een rustdag en feestdag te maken. Laten we daarom vooral die vrijheid gebruiken. Niet teveel klagen. Maar zó de zondag invullen, dat de batterij weer opgeladen wordt. Geestelijk bijtanken. De eredienst bijwonen waar we een bevrijdende boodschap horen en waar we van veel moeten worden bevrijd. Dan verschijn je op maandag als het goed is weer fris en met nieuwe moed op je werk. Ooit víelen christenen in hun niet-christelijke omgeving door dat soort dingen op en wekten zo nieuwsgierigheid. In zo'n tijd leven wij nu opnieuw. Laten we dan zorgen dat we niet bekend komen te staan als verongelijkte klagers, maar als genietende gelovigen!
P.S. laten we er dan voor uitkijken dat we op zondag in de kerk nog allerlei boodschappenlijstjes proberen af te werken!
genietend geloven met al de maatschappelijke ontwikkelingen is niet altijd gemakkelijk, maar idd moet het wel ons streven zijn Jos! Een goed stuk en sterkte in onze strijd die geloven heet!
BeantwoordenVerwijderengr Johan Bos
Cobie,
BeantwoordenVerwijderenOok als het iets meer kost naar de winkel in de buurt gaan die op zondag (nog) dicht is.
Dat is voor ons als christenen een les die we in de toekomst veel vaker zullen gaan leren: wat kost het ons? En, willen we dat? Geloven brengt je veel, zelfs het eeuwige leven, maar het is niet goedkoop. (Bonhoeffer) Achter Jezus aan betekent kruis dragen en offers brengen. In andere delen van de wereld geven christenen soms hun leven voor het geloof, je bent daar niet zomaar getuige....
Voorbeelden genoeg, nu wij nog!