Vandaag is pater Frans van der Lugt 76 jaar geworden. Hij viert zijn verjaardag niet meer bij ons... In februari hoorde ik voor het eerst van hem. En schreef voor ons kerkblad onderstaande overdenking:
De weg van het kruis...
Ergens schrijft Dietrich
Bonhoeffer: `Als Jezus een mens roept, nodigt Hij hem te komen sterven.' Daar
moest ik aan denken toen ik op het NOS-journaal een reportage zag over een
priester in de stad Homs in Syrië die niet geëvacueerd wilde worden. Zijn
dagelijkse voedsel bestaat uit een paar olijven 's morgens en een paar blaadjes
van groente die hij probeert te kweken op de binnenplaats van zijn tuin. Of hij
nog leeft op het moment dat u deze meditatie leest is maar de vraag. De
reportage werd gemaakt tijdens een wankel staakt-het-vuren dat ieder moment
weer voorbij kan zijn om te veranderen in een vernietigende regen van bommen en
mortieren.
De priester koos om te blijven
voor de mensen die nog wonen in de stad. Niet slechts voor `de christenen' die
nog wonen in de stad, maar voor al de mensen die nog wonen in de stad. Voor en
met hen bidt hij om vrede en houdt hij de hoop levend. Waar de verslaggever aan
toevoegde: `tegen beter weten in'.
In deze man herkende ik een
hedendaagse icoon, een beeld van wat Jezus bedoelt als Hij ons roept tot
navolging, tot discipelschap. Als het goed is gaat het in de kerk en in ons
geloof niet slechts om een religieus en godsdienstig leven. Gebeden,
Schriftlezen, kerkgang, de zondag apart houden voor God zijn nuttige en
belangrijke instrumenten, maar dan wel om het navolgen van Christus te
ondersteunen. In het christelijk geloof draait het niet om religie waarmee we
onszelf een goed gevoel bezorgen doordat we de kerkdienst op de juiste,
plechtige wijze uitgevoerd hebben, onze vrijwilligerstaak jarenlang hebben
volgehouden of een mooie gift in de collectezak hebben gedaan. Anders gezegd,
in het christelijk geloof draait het niet om onszelf, maar om Christus. Hij is
het middelpunt van de wereldgeschiedenis, de zichtbaar geworden Vader die ons
vanaf het kruis Zijn liefde verklaart.
`Wat me meer plezier zou doen
dan al je gebeden, offers en goede werken, is dat je zou geloven dat Ik je
liefheb' - hoorde een 34-jarige weduwe de stille stem van Christus zeggen, meer
dan 400 jaar geleden. Christus kennen, niet slechts met het verstand, niet
zoals iemand die de reisgids en de kaart door en door kent, maar weten en
aanvaarden door Hem zelf geliefd en geroepen te zijn, dat is het beginpunt van
de navolging. Als Hij werkelijk voor mij in staat, mijn straf gedragen heeft,
mijn zwartste, mijn donkerste, mijn akeligste kanten gezien heeft en desondanks
vastberaden Zijn bloed voor mij heeft laten vergieten, dan kan ik al het zorgen
voor mezelf, voor mijn reputatie, voor mijn veiligheid, voor mijn comfort, voor
mijn imago, voor mijn toekomst loslaten en aan Hem overgeven en me melden bij
Hem om in dienst te gaan. Christus - aan het kruis gespijkerd - zegt: `verander
je leven, sla een nieuwe richting in, kom, volg Mij en sta toe dat je tot een
radicale discipel gemaakt wordt.'
Het misschien wel `engste'
gebed, dat we dagelijks aan het begin van de dag zouden kunnen bidden is:
`Heer, hier ben ik. Neem mijn leven, laat het Heer, toegewijd zijn aan uw eer'.
Nog `enger' zou het kunnen zijn daaraan toe te voegen: `en ik stel U geen
grens, U mag het volledig zeggen.' Maar het gekke is, dat juist langs díe weg
we het leven vinden. Van het NOS-journaal word ik meestal niet blij. Maar van
bovengenoemde priester werd ik dat wél. Voor mij was overduidelijk zichtbaar
dat deze man in íedere vezel van zijn bestaan lééft, écht leeft. Even keek een
beelddrager van Christus recht de camera in en hield ons een spiegel voor. Ben
ik bereid om op de plek waar de Heer míj geplant heeft, míjzelf en mijn eigen
belang te vergeten? Biddend, dienend, mijzelf te vergeten en het akelige, het
risico, het verlies, de teleurstelling, de pijn - kortom, het kruis, te dragen?
Om te zingen of te bidden:
Jezus, alles geef ik U
wat ik ben en heb
en wat ik ooit zal zijn.
Al mijn hoop,
mijn plannen en mijn tijd
leg ik in uw hand,
vertrouw ze aan U toe.
Door uw wil te doen,
leer ik om vrij te zijn.
Jezus, alles geef ik U,
wat ik ben en heb
en wat ik ooit zal zijn.
(Opwekking 582)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten